Σιωπή

Στην πικρή σου σιωπή
προσπαθώ μια ρωγμή να τραβήξω
σαν γραμμή μολυβιού σε χαρτί που κυλά
των ματιών σου σημάδια δυο στάλες ηχούν...
Και οι λέξεις μου χάνονται
σε μια λίμνη βαθιά
με νερά σκοτεινά, του βυθού σου τα χνάρια...
Κι όταν τα φύλλα θα πέσουν,
όταν το λευκό θα σε βρει,
όταν ο ουρανός σου τελειώσει
κι η σιωπή σου ακουστεί σαν κραυγή
θα 'χω χαθεί, δε θα είμαι πια εκεί...
Η αυγή πλησιάζει κι η νύχτα μικρή,
η φωτιά σου έχει σβήσει
η απουσία μου πεθαίνει στις στάχτες της...
Κι εγώ δεν είμαι εκεί...